یادداشت / شیعه علوی یا شیعه لندنی؟

🔸کسانی که دین را جدا از زندگی، سیاست و حکومت معرفی می‌کنند، آنها مسلمان سکولار یا شیعه لندنی هستند.

🔸پیامبر اعظم با ایجاد حکومت پس از ظهور اسلام به جامعه مسلمانان نظم و قدرت تبلیغ و تکثیر بخشید.

🔸افراد سکولار مذهبی دین را برای نماز و روزه و کارهای شخصی و مسائل فردی و مانند این ها می دانند یعنی ‌اعتقاد به حاکمیّت دین ندارند. و میگویند دین نباید وارد سیاست شود، دین بایستی روی طاقچه باشد، تقدّس خودش را حفظ کند و وارد میدان سیاست که میدان درگیری و بگو مگو و دعوا و ‌مانند اینها است نباید بشود؛ یعنی هیچ اعتقادی به دخالت دین در شئون زندگی ندارند و مخالف حاکمیّت اسلام هستند.

🔸کسانی در طول سالهای متمادی تلاش دارند که در اسلام معنویّت را از مسائل زندگی و مسائل ‌اداره‌ی امور جوامع جدا کنند‌ همان «جدایی دین از سیاست»‌‌ را دنبال می‌کنند.

🔸‌دشمنان اسلام و نادانهایی که از اسلام چیزی نمیدانند، روی این موضوع کار میکنند؛ که به لطف خداوند رحمان پس از ظهور انقلاب اسلامی این حرفها همه باطل شد؛ انقلاب اسلامی نشان داد که اسلام میتواند میدان سیاست، زندگی، ‌اداره‌ی کشور، اُمت سازی و جمهوریت را با همه‌ی توان و ظرفیّت به بهترین وجهی فعال نماید؛آن‌کسانی که سیاست را از اسلام جدا میکنند،در حقیت اسلام را نفهمیده‌اند،‌ ‌آیات قرآن‌ ‌را نفهمیده‌اند.

🔸آیات قرآن، چه ‌آنچه مربوط به حج، جهاد، ارتباطات مردم در یک جامعه  حاکمیّت حاکم اسلامی در جامعه است، اینها همه‌ سیاستهایی است که متعلّق به اسلام است.‌

🔸دشمنان دین، از آن دینی میترسد که دولت، قدرت، ارتش، اقتصاد، سیستم مالی و تشکیلات ‌گوناگون اداری دارد؛ از این دین میترسد؛ وَالّا آن دینی که مردم میروند و در مسجد عبادت میکنند، و در امور اجتماعی نیستند برای آنها خطری ندارد بلکه برایشان تسبیح، مهر و مناره هم می‌سازند.

🔸برخی از باصطلاح روشنفکران و برخی از خشک مقدس ها متعصبین و متحجرین؛ مسجد، هیئت مذهبی، مدرسه و امور اجتماعی را از مسائل سیاسی جدا می‌دانند.

و متاسفانه در آن مجموعه مسئولیتی هم دارند و علنا می‌گویند نباید وارد سیاست شوید و دین را با سیاست مخلوط نکنید.

🔸سکولاریسم به‌معنای این است که دین در غیر عمل شخصی، هیچ بُروز و ظهوری ‌نداشته باشد. نظام اجتماعی کاری به دین ندارد. بله، هرکسی در داخل نظام اجتماعیِ متنوّعِ غربی و شرقی و امثال اینها ‌خودش برای خودش، در دل خودش، در عمل خودش یک ارتباطی با خدا داشته باشد؛

🔸این همان ‌چیزی است که دشمنان میخواهند؛  آن دینی که با آن مخالفند، آن ایمانی که با آن میجنگند، ‌آن ایمانی است که به ایجاد نظام اسلامی می‌انجامد و اسلام را قدرتمند میکند؛ با آن مخالفند. از اسلام میترسند؛ کدام اسلام؟ ‌اسلامی که دارای قدرت،  نظامات، سیاست  حکومت است، ارتش است، نیروی ‌مسلّح، توانایی‌های علمی، توانایی‌های بین‌المللی است.

🔸هیئتی که می‌خواهد در مسیر اسلام نبوی باشد باید سه عنصر «مردم»، «روحانیت» و «مداح» را داشته باشد. «مردم» هیئت را تشکیل می­‌دهند و هزینه‌­هایش را تأمین می‌­کنند، «روحانی» به‌عنوان کسی که معرفت و محبت به ائمه علیهم‌‌السلام را گسترش می‌‌دهد، و «مداح» هم به‌‌عنوان هنرمندی که می‌­تواند این محتوا را به دل و جان مردم منتقل کند در هیئت حضور دارد.

🔸عناصر هیئات باید به دغدغه­‌های نظام اسلامی که دغدغه‌ی مردم هست بپردازند و از این جلسات باید برای بصیرت‌‌افزایی استفاده نمایند.

🔸هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین ع است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی، اسلام مجاهدت، اسلام ایثارگری، اسلام آزادگی، اسلام شهادت است معنای اعتقاد به امام حسین ع این است.

🔸یکی از خصوصیات ائمه‌ی طاهرین این بوده که همه‌ی آن‌ها مبارزین و مجاهیدن فی‌سبیل الله بودند. یکی از ائمه‌ی طاهرین را سراغ ندارید که این‌ها در موضع مجاهدت و مبارزه قرار نداشته باشد.

🔸حضرت امام خمینی رحمه‌الله عصر روز عاشورای سال ١٣۴٢  در مدرسه‌ی فیضیه قم  آن منبر معروف خود را بیان میکنند و خطاب به شاه می­‌گویند که ای جناب شاه! من به تو نصیحت می‌‌کنم، دست از این اعمال و رویه بردار، من میل ندارم که اگر روزی ارباب‌‌ها بخواهند تو بروی، مردم شکرگزاری کنند؛ ‌ من نمی‌‌خواهم تو مثل پدرت بشی و شروع می­‌کنند به شاه نصیحت کردن

حضرت امام خمینی (ره) در برهه‌‌های مختلف از محرم و صفر استفاده کردند برای پیروزی نهضت علیه رژیم صفاک طاغوت و این یعنی هیئت سیاسی.

🔸«معرفت‌زایی» و «شناخت» باید از مهمترین کارکردهای هیئت­ باشد.

🔸امام خامنه ای (مدظله العالی) می‌فرمایند : «فهمیدن قضیه‌ی عاشورا فقط در تاریخ نیست، در هر زمانی باید دید عناصر تشکیل‌دهنده‌ی هویت یزیدی کجا پیدا می‌شود؟ آن‌‌گاه در مقابلش باید عناصر تشکیل دهنده‌ی هویت حسینی را به میدان آورد. منبر باید انسان‌ساز باشد، اندیشه‌ساز باشد. روضه و نوحه و سینه‌زنی باید فضا را از مسائل زنده‌ی حسینی، معرفت و آگاهی پر کند.»

مهمترین ویژگی یک مبلغ و کارشناس دینی این است که جامعه، روابط و مناسبات اجتماعی را خوب و دقیق فهم کند و بکوشد این روابط را در کار تبلیغ لحاظ کند.

پس از مطالعه این نوشته با خود بیاندیشید در پازل کدام اسلام خواسته یا ناآگاهانه قدم می‌زنید. اگر در محوطه اسلام نبوی هستید که خدا را شاکر باشید و به خود افتخار کنید و اگر ناآگاه بودید به دامن بصیرت بازگردید، هیئتی که موضوعات بصیرتی و سیاسی اجتماعی در آن مطرح نشود یقینا ثوابی که ندارد باید گفت حاجی احرام دگر بند، ببین یار کجاست.