رودخانه‌های مازندران پُر از زباله!

رودخانه های معروف مازندران از جمله تجن ، هراز ، چشمه کیله ، بابلرود ، تالار و سیاهرود در معرض تهدید زباله قرار دارند چراکه روزانه صدها تن زباله چه به صورت فردی و یا از سوی دستگاههای عمومی در حاشیه ان ریخته می شود.این رودخانه ها در بخشی از مسیرشان از مناطق شهری چون ساری ، امل ، بابل ، تنکابن و قائمشهر عبور می کنند که می تواند بر زیبایی و اهمیت این شهرها بیافزاید اما فاضلابهای مناطق شهری نیز عموما به این رودخانه ها ریخته می شود.به گزارش ایرنا،رودخانه های مازندران علاوه بر تامین اب اشامیدنی مردم به دلیل استفاده کشاورزان برای مزارع از اهمیت بالایی برای کشاورزی منطقه برخوردار است ، اما ریخته شدن زباله در حاشیه این رودخانه ها از جمله نخاله های ساختمانی ( گچ ، سیمان ) پسماندهای چوب ، پلاستیک و نیز فاضلابهای مناطق مسکونی خطر جدی را برای محیط زیست آن ایجاد کرده است .زباله های ریخته شده در حاشیه رودخانه ها نه تنها موجب از بین رفتن زیبایی منطقه شده بلکه زندگی موجودات داخل رودخانه ها را با خطر جدی مواجه کرده است.

* نبود مدیریت قوی بر حل مساله زباله

عضو گروه جمعیت زنان مبارز با آلودگی محیط زیست مازندران با بیان اینکه اوضاع مدیریت زباله در استان های شمالی کشور اسفناک است ، افزود : به دلیل نداشتن محل دفن زباله ، زباله ها در دل کوه ، جنگل و دریا رهاسازی می شود.فریبا قلی پور با اعلام اینکه بحث زباله در استان مازندران سیاسی شده است ، گفت که برخی زد و بندها ، باعث نیمه تمام رها شدن پروژه ها توسط پیمانکاران در مازندران شده است.وی یکی از پروژه های نیمه تمام را راه اندازی کارخانه کمپوست در شهرستان قائمشهر اعلام کرد و گفت که به خاطر برخی مسائل که در شوراهای قبل این شهر وجود داشته است ، تنها اسکلت این کارخانه راه اندازی شده است .عضو گروه جمعیت زنان مبارز با آلودگی محیط زیست با اشاره به اینکه آمار زباله استان مازندران نسبت به سایر استان ها در زمان معمولی سال هم بالاتر است افزود : در ایام تعطیلات نیز به دلیل ترافیک شهری و حضور مسافران در این استان سرسبز ، تنها بر حجم زباله ها در کنار رودخانه ها و جنگل ها افزوده می شود.طبق آمار در استان مازندران روزانه 3 هزار تن زباله تولید می شود که عموما در 27 نقطه جنگلی به وسعت 300هکتار انبار می شود. این جدا از زباله هایی است که مردم به صورت تفریحی و غیر رسمی در کنار رودخانه ها ، جاده ها و محل های مسکونی می ریزند.

* ریختن زباله ، آلودگی که به مردم باز می گردد

رئیس اداره محیط زیست شهرستان قائمشهر نیز با بیان اینکه رها سازی زباله در حاشیه رودخانه ها به فرهنگ مردم باز می گردد ، گفت که باید به آگاه سازی مردم بپردازیم زیرا رهاسازی زباله ابتدا باعث آلودگی محیط زیست و در نهایت این آلودگی به خود فرد باز می گردد.محمد دعاگو با اشاره به اینکه رهاسازی زباله در حاشیه رودخانه ها باعث آلوده شدن دریاها می شود ، افزود : زباله های ریخته شده در حاشیه رودخانه ها نه تنها موجب از بین رفتن زیبایی منطقه می شود بلکه در یک چرخه زمانی ،آلودگی ها به خود انسان باز می گردد.رئیس اداره محیط زیست شهرستان قائمشهر با اشاره به اینکه تفکیک زباله یک کار فرهنگی است ، بیان کرد : هزاران محیط بان هم نمی توانند جلوی ریختن زباله توسط شهروندان را بگیرند ، بلکه مردم باید سطح زیست محیطی خود را بالا ببرند تا محیط زیست خود را حفظ کنند.دعاگو با اشاره به اینکه بخشی از مدیریت پسماندها به بحث اجرایی و ضعف مدیریت باز می گردد ، افزود : مدیریت پسماند در سال 84 تصویب شد ، مدیریت اجرایی پسماند در شهر با شهردار ، روستاها با دهیار و بین حوزه شهر و روستا با بخشدار است اما ضعف مدیران اجرایی باعث شد تا نتوانند محدوده خود را به خوبی مدیریت کنند.وی در بحث تفکیک زباله ، بیان کرد : در شهرستان قائشمهر این موضوع را در دستور کار قرار داده ایم تا بتوانیم شهروندان را متقاعد کنیم که به تفکیک زباله از مبدا بپردازند چراکه این تفکیک باعث می شود تا 30 درصد از حجم زباله ها کم شود.در ماه های اخیر برخی از شهرداری های مازندران به این نتیجه رسیدند که تفکیک پسماندها به دو دسته تر و خشک در مبداء تولید از آلودگی ناشی از مخلوط شدن و فعل و انفعالات شیمیایی و تولید شیرابه پیش گیری می کند و تبدیل مواد به محصولات جدید و قابل استفاده را در بردارد.این شهرداریها برنامه هایی را برای تفکیک زباله از مبدا اغاز کردند که امید دارند با فرهنگ سازی و کمک مردم میزان تولید زباله کاهش و با تفکیک زباله از مبدا امکان بازاوری ان راحت تر شود.کارشناسان می گویند راه حل مساله زباله در مازندران همکاری مردم و مدیران است بدین طریق که با فرهنگ سازی بین مردم زباله کمتر تولیدشده ، محیط پیرامون همانند خانه برای مردم فرض شود و زباله ریخته نشود ، با فراهم کردن زیرساخت از سوی شهرداریها تفکیک زباله در مبدا صورت گیرد و نیز با ایجاد واحدهای کمپوست ، زباله های باقیمانده تبدیل بهینه شود.