خزر آلوده است اما نه برای شنا گران

سام سکوتی بداغ – در روزهای پایانی هر سال تحصیلی، عده‌ای ساز آلودگی خزر کوک می‌کنند و مردم را از آلوده بودن دریای خزر می‌ترسانند و هشدار پشت هشدار که خزر آلوده است و شنا کردن در آن می‌تواند خطراتی برای سلامتی مردم داشته باشد!

اینکه چنین اخباری در کشور نباید بدون کار کارشناسی و تحقیقاتی به سمع عموم برسد، بخشی از موضوع است و اینکه آلودگی که از آن صحبت می‌شود تا چه میزان است، موضوع دیگری است که باید کارشناسان محیط زیست و متخصصین فن اظهار نظر کنند.

سواحل کشور ما نسبت به سایر کشورها از شرایط مناسبی برخوردار نیست و این موضوعِ قابل کتمانی نیست و لازم است مسئولین، ایمن سازی و پاک سازی سواحل کشورمان را در دستور کار خود قرار داده و از سرازیر شدن فاضلاب ها به داخل خزر جلوگیری کنند که بنا بر اظهارنظر کارشناسان محیط زیست، سهم عمده‌ای از آلودگی‌های ۱۲ درصدی خزر که توسط  ایران ایجاد می‌شود، به فاصلاب های شهری اختصاص دارد.

زمانی که صحبت از مبتلا شدن به بیماری در صورت شنا کردن در دریا می‌شود، کارشناسان و متخصصین از چند شکل ابتلا صحبت می‌کنند:

۱: میکروبی که معمولا از طریق استفاده اشخاص از وسایل شخصی یکدیگر منتقل می‌شود مانند حوله، دمپایی و مسواک و …. که ارتباط فیزیکی و تماس مستقیم با میکروب عامل انتقال این انگل است و فرد با رعایت بهداشت فردی و استفاده از وسایل اختصاصی و پوشیدن دمپایی در محیط مشترک می‌تواند به راحتی از ابتلا به این میکروب‌ها در امان باشد.

۲: انگلی که فقط از طریق سیستم گوارشی قابلیت انتقال دارد و لازم است در هنگام شنا از زیر آب بردن سر جدا خودداری شود و در صورت انجام، از بینی بند استفاده شود تا آب وارد مخاط‌ بینی نشود و دهان نیز حتما بسته باشد که این انگل‌ها دلیل اصلی ایجاد اسهال پس از شنا هستند و در افرادی که سیستم ایمنی بدنشان مشکل دارد، می‌تواند خطرات بیشتری داشته باشد.

۳: قارچی که معمولا پای انسان‌ها را هدف قرار داده که عموما با راه رفتن بدون پای افزار در سطح مرطوب اتفاق می‌افتند و دمپایی‌های آلوده به قارچ هم می‌توانند عامل انتقال این بیماری‌ها باشند.
دریای خزر به علت اینکه جابه‌جایی زیادی در سطح آب آن صورت نمی‌گیرد، به سادگی آلوده می‌شود و این آلودگی علاوه بر ضرر و زیان مادی برای کشورهای ساحلی و مردمی که از طریق ماهی‌گیری گذران زندگی می‌کنند، برای هتل داران و برخی مشاغل فصلی نیز بسیار حائز اهمیت است و در صورت آلودگی و یا مخابره آلودگی خزر، درآمد و زندگی عده کثیری از ساحل نشینان به مخاطره می‌افتد.

آلودگی ناشی از چاه‌های نفت روسیه و آذربایجان خصوصا پروژه شاه دنیز که ایران تنها ۱۰ درصد سهام آن را دارد، یکی از عمده‌ترین دلایل آلودگی دریای خزر است که لازم است سازمان محیط زیست، رویکرد جدیدی در قبال آن اتخاذ کند خصوصا زمانی که عامل اجرای طرح، شرکت بدنام بی‌ پی بریتانیا است که فاجعه خلیج مکزیک هنوز در اذهان باقی است و تلفات بر جای می‌گذارد. قدیمی بودن سازه‌های نفتی کشور آذربایجان یکی از عمده مشکلات دریای خزر است که تاکنون دو فاجعه دریایی را در پهنه این گستره مشاع رقم زده است و فقط در سواحل ایران ۲۶ تن لکه نفتی رویت و جمع آوری شده است.

مدیران ارشد استان‌های شمالی می‌توانند با هماهنگی‌های لازم از پاک بودن خزر و سواحل آن  اطمینان حاصل کنند و با اطلاع‌رسانی درست و به موقع به خبرگزاری‌ها، از اشاعه اخبار کذب که بر کسب وکار مردم خزرنشین صدمه وارد می‌کند، جلوگیری نمایند.