تنوعی گیاهی در هیرکانی چاره مالاریا

محققان مرکز ذخایر ژنتیکی و زیستی با استفاده از مارکرهای مولکولی، فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی تنوع گیاه «درمنه» در مناطق هیرکانی ایران را ارزیابی کردند. به گزارش مهر ، درمنه (Artemisia annua L) یک گیاه دارویی مهم و به‌عنوان منبع اصلی متابولیت آرتمیزینین برای درمان مالاریا محسوب می‌شود. علی‌رغم پراکنش گسترده درمنه در ایران و به‌ویژه […]

محققان مرکز ذخایر ژنتیکی و زیستی با استفاده از مارکرهای مولکولی، فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی تنوع گیاه «درمنه» در مناطق هیرکانی ایران را ارزیابی کردند.

به گزارش مهر ، درمنه (Artemisia annua L) یک گیاه دارویی مهم و به‌عنوان منبع اصلی متابولیت آرتمیزینین برای درمان مالاریا محسوب می‌شود. علی‌رغم پراکنش گسترده درمنه در ایران و به‌ویژه در مناطق هیرکانی (شامل سه استان مازندران، گیلان و گلستان) که رویشگاه اصلی این گیاه می‌باشد، تلاش قابل‌توجهی برای ارزیابی تنوع آن صورت نپذیرفته است.

دکتر الیاس آریا کیا عضو هیات علمی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در خصوص این پژوهش گفت: سطح بالایی از تنوع مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و مولکولی در میان جمعیت‌های درمنه وجود دارد. در سطح بین جمعیتی، بیشترین میزان «آرتمیزینین» در استان مازندران مشاهده شد. علاوه بر این ارتباط معنی‌داری بین محتوای «آرتمیزینین» و تراکم «تریکوم » مشاهده شد که می‌تواند به‌عنوان یک روش انتخاب غیرمستقیم عملکرد آرتمیزین در جمعیت‌های متنوع درمنه استفاده شود. 

وی بابیان اینکه با توجه به اینکه جنگل‌های هیرکانی ایران امسال در فهرست میراث جهانی یونسکو قرارگرفته است، بیان کرد: این پژوهش می‌تواند به‌عنوان گامی در اعتلای این خطه منحصربه‌فرد موردتوجه قرار گیرد.

این محقق خاطرنشان کرد:  نتایج این پژوهش می‌تواند برای مدیریت بانک ژن و برنامه‌های اصلاحی گیاه درمنه مورداستفاده قرار گیرد. آریا کیا افزود: مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران در راستای انجام رسالت ذاتی خود در شناسایی، حفظ و بهره‌برداری از ذخایر ژنتیکی کشور و در تداوم موفقیت‌های چشمگیر خود، با انجام یک برنامه‌ریزی بلندمدت به ایجاد زنجیره تحقیقاتی از شناسایی نمونه‌های زیستی بومی ایران تا بهره‌برداری از آن‌ها همت گمارده است.