امید برای قطع وابستگی!
حرف آنلاین: یادم نمی رود حدوداً 50 سال پیش را می گویم دولت امریکا بود و دولت ایران هر طوری دلش و یا دلشان می خواست سرمایه ملی مملکتمان را چه مادی و چه معنوی مورد چپاول و غارت قرار می دادند ، حتی حقیر شاهد بودم که برای نظافت دستگاههای فنی خریداری شده از […]
حرف آنلاین:
یادم نمی رود حدوداً 50 سال پیش را می گویم دولت امریکا بود و دولت ایران هر طوری دلش و یا دلشان می خواست سرمایه ملی مملکتمان را چه مادی و چه معنوی مورد چپاول و غارت قرار می دادند ، حتی حقیر شاهد بودم که برای نظافت دستگاههای فنی خریداری شده از آمریکا پارچه های کهنه به صورت بسته بندی از آمریکا وارد و از حساب نفتی و دلارهای ما برداشت می کردند .الحمدا… انقلاب شد به برکت خون شهداء و رهبری امام فقید (ره) دست آمریکا از سرمایه ملی مملکتمان قطع شد.
نزدیک به 40 سال است که داریم برای خروج از وابستگی مبارزه و سختیهای زیادی را به صورت مستقیم از طریق تحمیل جنگ و یا غیر مستقیم تحریم ظالمانه تحمل می کنیم به کجا رسیدیم منکر پیشرفت مملکت در فنآوری های مختلف چه هسته ای و یا نانویی ، پزشکی ، هواپیماسازی ، کشتی سازی و غیره نیستم .اما این شرم آور نیست که الان در مملکت مان برنج آمریکایی با قیمت پایین تر از برنج های داخلی و حتی هندی پیدا شود و یا اینکه سبب تاسف نیست که حاجی به حج مشرف شود سوغاتی برای دوستان تسبیح چینی می آورد و یا شرم آورتر از آن نیست که پرچم کشورمان که نماد ملی ماست چه جوانهای دلاور و مخلص و بی شائبه ای در به اهتزاز نگه داشتن آن به شهادت رسیدند از کشور چین وارد شود وآن هم با آن شکل و شمایلی که خبر 20:30 نشان داد؛ آیا واردکننده این پرچم ها رانت خوار نیستند؟ آیا کسی نیست که توهین اینگونه افراد را پاسخ داده و سزای اعمالشان را به آنها بدهد تا جلوی اینگونه خسارتها گرفته شود و یا تدبیری اندیشیده شود که مردم به اجناس داخلی رغبت پیدا کنند تا از این طریق از وابستگی رهایی پیدا کنیم ؟!
* مسئولان نفتی !
سال 40 یا 42 صحبت از نفت که می شد می گفتند بو دارد نفتی نشوید.روستایی زاده ام از نفت برای روشنایی چراغ و روشن نمودن بخاری استفاده می کردیم و با مشکلات فراوان از شهر نفت تهیه و به صورت پیتهای 20 لیتری حمل می کردیم.
در آستانه سی و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی هستیم همه یادمان هست منظور هم سن و سالهای خودم را می گویم ، اوایل انقلاب همه مسئولین داد سخن می دادند که وابستگی به نفت کشورمان را وابسته و هم مورد طمع غارتگران قرار داده و سیاست باید بر این باشد که کشور را از تک محصولی بودن نجات بدهیم!!!
آیا واقعاً مشکل داشتن صرف سرمایه خدادای نفت است یا بوی بد آن و یا بوی بد و وسوسه کننده دلارهای تا نشده توسط این نعمت الهی است. یا نداشتن برنامه بهره وری از آن که امروزه با پایین آمدن قیمتش که مسلماً بر بودجه مصوبه 93 تاثیر داشته ، حال این نزول قیمت ها دسیسه و سیاست بازی باشد یا پیشرفت فن آوری در استحصال نفت در کشورهای غربی هر کدام باشد، درست است از رقیب ، نمی گویم از دشمن ! غیر از این انتظار نمی رود و اگر پیشرفت علمی با برنامه ریزی باشد پس وای برما و برنامه ریزهایمان که بعد از 37 سال با صراحت اعلام می دارند که دوران نفت تمام شد از شما انقلابیون و پیشتازان انتظار می رفت که چند سال پیش و یا الان بدون اینکه دیناری از درآمدهای نفتی را در بودجه پیش بینی کنید ، می فرمودید که ما دیگر احتیاج به نفت در تامین بودجه نداریم ، مازاد بر درآمد را بابرنامه تعیین شده صرف سازندگی کشور و پیشرفت فن آوری و غیره می نماییم ، نه الان … که نه خودش بو دارد و نه دلارهایش!!!
پس خواهشاً تا دیر نشده از الان فکری برای گاز کرده که بعضی داد سخن می دهند تا صدسال دیگر گاز داریم ، رتبه اول یا دوم جهان را از نظر منابع اکتشافی حائز هستیم که چند ده سال دیگر هم یکی از هم ردیف های شما بگوید گاز بو ندارد و قاتل است و دورانش گذشته …
جان کلام اینکه هنوز هم دیر نشده واقعیتهای اقتصادی بدون هیچ شائبه ای ، چه از نظر کشاورزی و کارخانجات تولیدی و صنعتی صادرات و واردات ، سوء استفاده و رانت خواری ، دزدی و قاچاق مربوط به آنها و مالیات بردرآمد و اجناس تقلبی چینی و غیر چینی را با مردم در میان گذاشته واز نیروی مردمی برای عبور از این گذر سخت استفاده کنید ، باور کنید مردم هیچ چشمداشتی ندارند ، یادتان که هست اوایل انقلاب لااقل تا سال 62 را می گویم، بدون توقع و توجیح اقتصادی بیشتر مردم در خدمت انقلاب و اسلام بوده و به دولت ها در رفع مشکلات یاری می رساندند. شاید تا حالا متوجه این امر شدید که نان ، نفت و بنزین و مشتقات آن را گران کرده و باتوجه به افزایش افزوده برآن ، برای حفظ آبروی نظام و انقلاب اسلامی شان ، خم به ابرو نیاوردند. درصورتی که افراد رانت خوار و فرصت طلب قاطعانه در نطفه خفه شده و همانند بعضی ها …. به دست فراموشی سپرده نشوند.
ابوذر طالبی اتویی
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0