اقدامی که زودتر باید انجام می شد!

شکرالله رضازاده شرمه

عنوان “شیعه انگلیسی” که از سوی رهبر بصیر انقلاب اسلامی وارد ادبیات سیاسی ایران شد دقیقا در همین راستا ارزیابی می شود. ایشان برای آنکه همگان بویژه حوزویان را به تله خطرناک دشمن برای ضرب سکه بدلی، متوجه سازند چاره ای نداشتند جز اینکه در یک ابتکار عمل هوشمندانه و حکیمانه، از واژه “شیعه انگلیسی” استفاده کنند.

این اشتباه محض هست که “شیعه انگلیسی” تنها در یکی دو نفر به اضافه دم و دستگاه آنان، خلاصه شود. یکی دو نفر می توانند نمادی از این واژه باشند اما قطعا همه آن واژه نبوده و نیستند.

بپذیریم با دشمنی بیدار طرف هستیم. دشمنی که کافیست یک روزنه حتی بسیار کوچک و غیرقابل رویت، ببیند تا از همان روزنه علی الظاهر بسیار کوچک و غیرقابل نفوذ، نفوذ کند و اموراتش را به پیش ببرد.

نفوذ هم شاخ و دم مشخص و نیز رنگ و بویی خاص ندارد که بلافاصله قابل تشخیص باشد. نفوذ برخی اوقات چنان مخفی و پنهان هست که شاید ملاحظه حرکت یک مورچه بر روی سنگی سیاه در شب تاریک، از آن بسیار راحت تر و آسان تر باشد.

اینکه راهپیمایی اعلامی یکی از اهالی حوزه در قم در روز عید بزرگ ولایت، لغو می شود را باید حرکتی کاملا درست تلقی نمود. حرکتی که شاید زودتر از اینها می بایست روی می داد. قطعا کسی که فرقه ضاله بهائیت را به رسمیت می شناسد شایستگی هدایت راهپیمایی روز عید سعید غدیر را ندارد.

غدیر آمده تا به ما بگوید که از ولایت جا نمانیم. ولایت همه چیز شیعه هست. اصلا حیات و ممات شیعه در آن هست. حالا در چنین روزی در شهر خون و قیام، مرکز فقه و علم جهان تشیع اجازه جولان به فرد ملبس که بخاطر انتساب به یک بیت شریف، مورد احترام بوده اما در زمین دیگران در حال بازیست، داده شود؟!

اگر اقداماتی از این دست زودتر از اینها روی می داد بدون شک فرد مورد نظر بخود جرات نمی داد بصورت علنی و رسمی فرقه ضاله و دست ساز انگلیس که اتاق هدایت و حمایت آن در سرزمین های اشغالی قرار دارد را به رسمیت بشناسد و از حقوق آنها داد سخن دهد!

اگرچه از این حرکت باید استقبال کرد اما نکته ای هم در اینجا وجود دارد و آن هم اینکه چرا اصلا مجوز چنین راهپیمایی داده شد که حالا لغوش صادر گردد؟! آیا نباید و نمی توان به هزینه رسانه ای آن صدور و این لغو توجهی داشت؟! آنهم در شرایطی که دشمن از همه جا شکست خورده و از همه جا رانده شده، در هنر شیطانی از کاه کوه ساختن بشدت حرفه ایست.

در پایان ذکر این نکته هم ضروریست که آزادی افکار و بیان نظرات، در جمهوری اسلامی بسیار محترم شمرده می شود کما اینکه کرسی های آزاد اندیشی که رهبری فرزانه انقلاب اسلامی سالهاست علی الدوام بر آن تاکید و اصرار دارند از همین منظر هست. در آن فضا می توان در مورد ضاله بودن یا ضاله نبودن یک فرقه بحث آزاد با چاشنی علم و آگاهی بخشی کرد اما اینکه نوه دختری مدیر پرآوازه حوزه علمیه قم در مصاحبه ای ژست مثلا روشنفکری بگیرد و از فرقه ضاله بهائیت بگوید محل تامل فراوان هست!