اروپا هم باید هزینه‌های تحریم ایران را بدهد

سال‌هاست که جوانان رشید این مرز و بوم، در پاسداری از مرزهای کشور و مبارزه با دسته‌های تا بن دندان مسلح اشرار و سوداگران مواد مخدر که اسناد پشتیبانی از آن‌ها توسط دشمنان عیان است، در خاک و خون می غلتند.

سال‌هاست برای آن که اروپا زیر هجوم سیل مهاجران جنوب آسیا زانو نزند و جوانان اروپایی ظرف یکی دو سال با مرفین و هروئین‌های ارسال شده از افغانستان و دیگر مراکز تولید مواد مخدر در مجاورت مرزهای ما، «عملی» و «چرتی» نشوند، جمهوری اسلامی ایران هزینه های سنگین جانی و مالی می دهد.

این در حالی است که در همه این سال‌ها، اروپایی‌ها و سایر کشورهایی که از مبارزه جمهوری اسلامی با مواد مخدر و باندهای قاچاق انسان به شدت منتفع شده‌اند، کوچک‌ترین کمکی به لحاظ مالی و تجهیزاتی و لجیستیک به کشور ما نکرده‌اند و بر اساس گزارش‌های علنی و غیرعلنی، کشورهای غربی حتی از دادن حیاتی‌ترین ملزومات مورد احتیاج برای مبارزه با اشرار مسلح و باندهای قاچاق مواد مخدر به جمهوری اسلامی خودداری کرده‌اند.

در چنین شرایطی، که با خروج آمریکا از برجام، حیات این توافق به لزوم متعهد بودن طرف های اروپایی به تعهدات واقعی و عملی خود وابسته‌ است و عملا هیچ گونه پیشنهاد درخور و مشخصی در این زمینه از اروپا به دست مسوولان کشور نرسیده، وزیر کشور اخیرا در جلسه‌ای، به دین سنگین اروپا به ایران در زمینه جلوگیری از جریان یافتن سیل مهاجران و مواد مخدر به اروپا اشاره کرد و تلویحا و به نحوی ظریف اروپایی‌ها را تهدید کرد.

عبدالرضا رحمانی فضلی، که به عنوان وزیر کشور، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر هم هست در 12 تیرماه امسال، در مراسم سالروز جهانی مبارزه با مواد مخدر با اشاره به وقوع ۱۰ هزار درگیری ظرف پنج سال در راستای مبارزه با مواد مخدر از جامعه بین‌المللی به دلیل بدعهدی و پشت کردن به قوانین بین‌المللی نظیر خروج از برجام انتقاد کرد.

رحمانی فضلی با بیان این که افرادی که ادعا می‌کنند می‌خواهند با مواد مخدر مبارزه کنند در زمان تحریم به ما حتی سگ‌های مواد یاب و تجهیزات ایکس‌ری ندادند، اظهار کرد:”آن‌ها به بهانه تحریم هیچ کمک مالی نیز به ایران نکردند. به عنوان یک هشدار می‌گویم اگر جمهوری اسلامی به عنوان کشوری معتقد به آموزه‌های دینی با این مسائل برخورد نمی‌کرد و وزیر کشور ۲۴ ساعت چشمانش را روی هم می گذاشت بیش از ۵۰۰۰ تن ماده مخدر از مرزهای ایران به سمت غرب حرکت می‌کرد.”

وی با اشاره به اینکه بیش از ۳۸۰۰ شهید و چندین برابر در این راه مجروح شده‌اند، گفت:”در سوریه دیدیم که وقتی تعداد اندکی از مهاجران به سمت اروپا رفتند چه غوغایی شد. به عنوان وزیر کشور و مسئول امنیت داخلی می گویم اگر ۲۴ ساعت چشمانم را روی هم بگذارم بیش از یک میلیون پناهنده از مرزهای غربی به اروپا می‌روند ولی ما از نظر دینی و انسانی این کار را نمی‌کنیم و به قوانین و صلح بین‌الملل پایبندیم ولی باید پرسید چرا دیگران به این قوانین پایبند نیستند؟ ”

در حالی که اروپا به عنوان متحد آمریکا، روی موضوع FATF که مربوط به مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم است، به شدت پافشاری می کند و آن را پیش شرط غیرقانونی انجام تعهدات قانونی خود برای اجرای تعهدات برجامی خود قرار داده، وزیر کشور پرده از خیانت دیگر اروپایی‌ها در همین زمینه برداشت:”مگر اروپائیان معتقد نیستند باید با پولشویی در قاچاق کالا و مبارزه با تروریسم مبارزه کرد؟ بنابراین باید از آن‌ها پرسید چند شبکه پولشویی شناسایی شده‌اند؟ چرا به ما این اطلاعات را نمی‌دهند. ما می‌گوییم به ما اطلاعات بدهید و درگیر شدن و اقدام را به ما بسپارید… حتی یک بند اطلاعات در حوزه مبارزه با مواد مخدر، شبکه‌ها و نقل و انتقالات به ایران داده نشده است.

حال باید از وزیر کشور و رییس جمهور محترم پرسید که چه چیز باعث می شود که از ابزارهای فشار و چانه‌زنی کشور برای مقابله با تحریم‌های ناجوانمردانه، نامشروع و غیرقانونی آمریکا علیه ایران استفاده نمی شود؟ چرا طبق گفته وزیر کشور، خون جوانان این مرز و بوم باید صرف تامین امنیت اروپا شود، در حالی که اروپایی‌ها در کمال بی‌اخلاقی و ناجوانمردی، کوچک‌ترین گامی در جهت کمک به ایران در این مبارزه سهمگین نکرده‌اند؟

چرا در حالی که اروپا لوایح FATF را، که به معنای خلع سلاح کامل ما برای دور زدن تحریم‌هاست، به عنوان پیش‌شرط اقدامات ناچیز و غیرموثر خود برای حفظ برجام قرار داده‌اند، دولت محترم به جای آن که برای یک بار هم شده، مزه‌ی قدرت جمهوری اسلامی را با اقتدار به اروپایی‌ها نشان دهد، خود به ابزار لابی و چانه زنی آن‌ها تبدیل شده تا این لوایح خطرناک و ضد امنیت ملی (علی رغم نظر منفی رهبر معظم انقلاب، تفسیر مخالف شورای نگهبان و مجمع تشخیص) به هر نحوی به تصویب برسد؟

باید خطاب به وزیر کشور محترم گفت که کافی است که به قول خودتان” 24 ساعت چشم‌هایتان را هم بگذارید” تا عوض شهید و مجروح شدن جوانان ایرانی، جوانان اروپایی تاوان پس بدهند و اقتصاد بحرانی اروپایی‌ها با سیل مهاجران در خطر فروپاشی قرار بگیرد تا آن‌گاه برای انجام تعهدات قانونی خود در برجام، پیشقدم شوند. کافی است که جمهوری اسلامی برای مدت محدودی به جای درگیر شدن با کارتل‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر و همچنین هزینه انتقال و اسکان مهاجران، در یک کریدور محافظت شده، راه انتقال مهاجران جنوب آسیا و محموله‌های مواد مخدر را به سوی اروپا باز بگذارد (چرا که مقصد 90 درصد مهاجران و قاچاقچیان اروپاست)، تا کل اروپا با یک کابوس سهمگین مواجه شود تا عمق نفوذ و دست برتر ایران را لمس کنند. آن‌گاه در سیاست‌های خود در قبال ایران (که عینا سیاست‌های نیابتی کاخ سفید است) تجدیدنظر جدی خواهند کرد.

بگذارید یک بار هم شده، مردم لندن، پاریس، بروکسل و …بفهمند که وقتی با نقطه ثقل غرب آسیا چنین دشمنانه برخورد می کنند، چه تبعاتی را باید تحمل کنند. بگذارید یک بار هم شده، جوانان اروپایی در کنار جوانان ایرانی مزه تضییقات و بی عدالتی‌های حاصل از تحریم‌های ایران را بچشند، آن‌گاه یقین بدانید که سیاست‌ها و رویکردها تغییر خواهد کرد.

اروپا باید «ناچار» شود که هزینه‌های تحریم ایران را جبران کند.