معرفی روستای سمسکنده علیا

حرف آنلاین: روستای سمسکنده علیا حدود جغرافیایی آن عبارتند از ؛ از شمال وصل به زمین های شالیزاری روستای قرتیکلا، از جنوب وصل به جنگل بکر ودست نخورده رشته کوه البرز، از غرب وصل به روستای هولا و از شرق وصل به روستای بادله از سر حداد شهرستان میاندرود است.

طبق آخرین آمار سال 1389   تعداد جمعیت3222 نفر با941 خانوار است.

سمسکنده در تاریخ

همچنین در کتاب جغرافیای تاریخی ساری نوشته آقای دکتر حسین اسلامی صفحه 87 به نقل از سفرنامه میرزا ابراهیم 1276 ه.ق جمله از بابت راه از سمس کنده که یک فرسخ و نیم به شهرستان ساری است توضیح داده که روستای آباد و زیبا در فاصله 7 کیلومتری ساری به نکا که نام درست این روستا سمسکنده است – همچنین در صفحه 221 و 222 در پاراگراف آخر توضیح می دهد که در آن مزارع برنجکاری زیاد بود. و امامزاده دیگری نیز دیده می شود. حدود ساعت  5  بعد از ظهر به خانه عباسقلی میرزا که خانه محقری بود رسیدیم سمس کنده 140 خانه دارد و 526 تومان مالیات آن است .

در این روستا سه نژاد به نام های ملاخیل-زنگی خیل و کردخیل مسکن گزیدند که عبارت مسکن سه ده معروف شده که به مرور زمان به سه مسکن ده تبدیل شده و بعد ها به نام سمسکنده نامگذاری شده است همچنین در کتب تاریخی محلی به نام سمسکنده که احتمالاً با واژه سنسکریت سماسکند (samaskand ) مطابق است اشاره شده که برای ایجاد یک کشتزار وسیع برنج در محل رجال مازندرانی از گلستان آن دریافت نموده و با ایجاد نهر و برداشت از آب تجن منطقه وسیعی را برای کشت برنج مهیا نموده و امروزه نیز از برنجستان های معروف ساری است.

از جمله امکانات رفاهی – فرهنگی – توریستی شامل، مکان زیارتی آقا سید علی- تپه باستانی سمسکنده که در تاریخ27/12/1379 با شماره ثبت 3660 به عنوان یکی از آثار تاریخی ایران ثبت گردیده است – وجود چشمه خود جوش طبیعی به مساحت 3000 متر مربع –پناه گاه حیات وحش سسمسکنده که مرکز پرورش گونه نادر گوزن زرد خالدار ایرانی است.

اسامی شهدای روستای سمسکنده

علیرضا روحانی نیا – رضا نظری – شیخ اسماعیل سبحانی نیا – سید خلیل ساداتی – سهیل نیک روی – علی اکبر اقتدایی – رجبعلی علیزاده از شهدای این روستای مازندران می باشند

پناهگاه حیات وحش سمسکنده

پناهگاه حیات وحش سمسکنده یکی از دیدنی‌ترین جاذبه‌های گردشگری ایران است که در فاصله ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر ساری استان مازندران قرار دارد. پارک جنگلی سمسکنده با درختان توسکا و همچنین، انواع گیاهان و درختچه‌های کم‌ارتفاع جلگه‌ای پوشیده شده است. از این میان، می‌توان به گیاهانی نظیر تمشک، ممرز، لیلکی و انجیلی اشاره کرد.

این مکان زیبا زیست‌گاه گونه‌های جانوری متنوعی نظیر انواع پرندگان شکاری، عقاب جنگلی، قرقاول، گوزن زرد، شوکا، مرال، گربه جنگلی، شغال و گراز است. پناه‌گاه سمسکنده در زمره معدود جنگل‌های جلگه‌ای است که در شمال ایران به‌جا مانده‌اند. بخش قابل توجهی از زمین‌های این پناه‌گاه حیات وحش برای نگه‌داری و تکثیر برخی از گونه‌های در حال انقراض جانورانی نظیر گوزن زرد و گوزن قرمز یا مرال در نظر گرفته شده‌اند. این زمین‌های پهناور با استفاده از حصارها و فنس‌های فلزی از سایر نقاط تفکیک شده و مکان امنی را برای زاد و ولد و زندگی این جانوران کم‌یاب ایجاد کرده‌اند.

با توجه به شرایط اقلیمی این منطقه و رطوبت بالای هوا، فصل بهار را می‌توان بهترین زمان برای سفر به سمسکنده دانست. با این حال، از آن‌جا که دوره سرمستی گوزن‌های نر از اوایل شهریور ماه آغاز شده و تا اواخر مهر ادامه می‌یابد، سفر به این نقطه در این دوره از سال نیز با شگفتی‌های متنوعی همراه است. از اواخر تابستان تا اواسط پاییز، آواز گوزن‌های قرمز نر از گوشه‌وکنار جنگل به‌گوش می‌رسد. مرال‌های نر این کار را برای جلب توجه هم‌نوعان ماده خود انجام می‌دهند.