مظلومیت کشتی سیمرغ را دریابید!

حرف آنلاین:سیمرغ ظرفیت تربیت کشتی‌گیران ملی و فراملی را دارد و این را در گذشته نیز نشان داده است، اگر به ورزش کشتی سیمرغ توجه نشود شاید بعدها حسرت عدم استفاده از این ظرفیت‌ها خورده شود.

کشتی لوچو ورزش سنتی و باستانی استان مازندران است که به ورزش پهلوانی لوچو نیز شهرت دارد و از دوران بسیار دور، جایگاهش را در فرهنگ و باورهای ارزشی مردم مازندران تثبیت کرده است.لوچو از دو کلمه هم‌وزن لو و چو ترکیب‌ شده است که هر یک دارای معنی جداگانه است لو به معنای لبه و کنار چیزی و واژه چو به معنی چوب است لذا لوچو به لبه چوب اطلاق می‌شود.

در اصطلاح، لوچو به چوب بلند، با طول تقریبی سه متر و قطر حدود 6 تا 12 سانتی‌متر گفته می‌شود که پارچه خلعتی بر بالای آن بسته می‌شود، این چوب در محل برگزاری کشتی نصب و پارچه روی آن افراشته می‌شود و مجموعاً به‌صورت سمبل و نشانه مسابقات کشتی محسوب می‌شود. در مسابقات بزرگ و رسمی که جوایز و هدایا گوسفند و گاو است که به‌پای چوب لوچه بسته می‌شود، این کشتی در حالت رسمی خود در ایام بیکاری روستائیان در یک یا چند روز متوالی که ممکن است به دو هفته نیز برسد و بیشتر در اعیاد مذهبی و ملی و قبل و بعد از نشانه و یا پس از درو کردن شالی ونیز به هنگام تشکیل بازارهای محلی و عروسی‌ها انجام می‌شود.برگزارکنندگان مسابقه بیشتر پیشکسوتان و ریش‌سفیدان و معتمدان محلی هستند. بزرگان منطقه پس از فراهم کردن مقدمات زمان و مکان مسابقه را تعیین و آن را به اطلاع محلات هم‌جوار و نیز پهلوانان و مردم سایر بخش‌ها و شهرستان‌ها می‌رسانند.این ورزش باستانی و پهلوانی در بسیاری از مناطق مختلف مازندران برگزار می‌شود. از مشهورترین لوچوکارهای مازندران می‌توان به کشتی‌گیر نامدار و از نوابغ کشتی ایران و جهان، امامعلی حبیبی و عبدالله موحد اشاره کرد.

شهرستان سیمرغ نیز یکی از این مناطق مازندران است که لوچو دوستان مخصوص خود را دارد. کشتی لوچو علاقه‌مندان به نامی در شهرستان سیمرغ دارد.بعد از تلاش فراوان مسئولان شهرستانی برای احداث گود لوچو در سیمرغ، بالاخره زمینی در اختیار مسئولان کشتی لوچو سیمرغ قرار گرفت.بعد واگذاری زمین سالانه شاهد برگزاری مسابقات لوچو در این زمین بودیم که علاقه‌مندان بسیاری برای مشاهده این کشتی جمع می‌شوند اما فقط برگزاری مسابقه کافی نیست.مسئولان استانی و کشوری قول‌هایی برای احداث گود لوچو دادند اما صرف در اختیار گذاشتن زمین کافی نیست.کشتی لوچو که هرساله در شهرستان سیمرغ برگزار می‌شود، تماشاچیان بسیاری را نیز جذب می‌کند که متأسفانه به‌دلیل نبود جایگاه مناسب شاید نتوانند لذت کافی را از تماشای این کشتی ببرند.

حال بعد از گذشت چند سال این قول‌ها را به‌یاد مسئولان می‌آوریم تا چتر حمایتی برای ورزش سیمرغ خصوصاً ورزش باستانی لوچو درنظر گیرند و به فکر احیا و حفاظت این ورزش باستانی در سیمرغ باشند.امروز گود لوچو شهرستان سیمرغ از وضعیت خوبی برخوردار نیست. شاید در سال کمتر از تعداد انگشتان یکدست مسابقات لوچو در شهرستان برگزار شود و در باقی زمان‌ها این زمین بلااستفاده بماند.اگر ساماندهی این زمین و احداث جایگاه برای تماشاچیان در نظر گرفته شود، شاید از حال‌ و روزی که امروزه با آن برخوردار است، خارج شود.امروز گود کشتی لوچو سیمرغ به‌جای اینکه شاهد برگزاری مسابقات لوچو به مناسبت‌های مختلف باشد، متأسفانه شاهد میهمانان ناخوانده‌ای است که این موضوع به‌هیچ‌وجه برای یک شهرستان کشتی‌‌خیز و کشتی‌دوست خوب نیست.

حضور این میهمانان ناخوانده در گود کشتی لوچو سیمرغ انتقاد برخی از اهالی ورزش سیمرغ را نیز درآورده و خواستار بهره‌برداری درست از این زمین ورزشی شده‌اند.سیمرغ از ظرفیت بالایی در ورزش‌های مختلف برخوردار است و گواه این موضوع نیز معرفی ورزشکاران در سطح کشور و تیم‌های مختلف ملی است.برای شکوفایی این استعدادها باید به آن توجه شود و سیمرغ نیز نیازمند توجه مسئولان استانی و کشوری است. سالن کشتی پهلوان تختی شهرستان سیمرغ نیز وضعیتی بهتر از گود کشتی لوچو ندارد.

این سالن تنها سالن کشتی در شهرستان سیمرغ است که علاقه‌مندان به کشتی در این سالن به ورزش می‌پردازند اما متأسفانه این سالن از وضعیت خوبی برخوردار نیست.نداشتن دستگاه‌های بدن‌سازی مورد نیاز کشتی‌گیران و نداشتن سرویس بهداشتی و حمام مناسب تنها بخشی از مشکلات این سالن ورزشی است.این سالن حتی تشک مناسب کشتی را ندارد اما با این‌وجود جوانان علاقه‌مند سیمرغی به سالن رفته و با تمرین در همین سالن به مقام‌های رنگین استانی و کشوری و جهانی دست پیدا می‌کنند.

سیمرغ با داشتن کشتی‌گیران به‌نام و قهرمانان در وزن‌های مختلف، لیاقت سالن بهتر و مجهزتر از این سالن را دارد.

اما جوانان سیمرغی با غیرتی که دارند با تمام کمبودها بر سر تمرینات خود حاضر شده و مدال‌های رنگارنگی را در تمامی مسابقات کسب می‌کنند.