فرهنگ و هنر مازندران، نیازمند حمایت ملی و ظرفیت‌شناسی

الناز پاک نیا-روزنامه نگار/ به بهانه سفر وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی؛مازندران استانی فرهنگ پرور، هنردوست و گردشگرپذیر است. سه مولفه ای که در ‏کنار هم می‌تواند زمینه پویایی اقتصادی و اجتماعی مازندران را در صورت حمایت مقامات ملی فراهم کند. استانی ‏که به مدد آب و هوای دلپذیر و طبیعت سرسبز و رنگارنگ بهاری و […]

الناز پاک نیا-روزنامه نگار/ به بهانه سفر وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی؛مازندران استانی فرهنگ پرور، هنردوست و گردشگرپذیر است. سه مولفه ای که در ‏کنار هم می‌تواند زمینه پویایی اقتصادی و اجتماعی مازندران را در صورت حمایت مقامات ملی فراهم کند. استانی ‏که به مدد آب و هوای دلپذیر و طبیعت سرسبز و رنگارنگ بهاری و پاییزی، هنرمندان ‏بسیاری را در دل خود پرورش داده است، از بسترهای لازم برای تعادل بخشی به ‏ظرفیت ها و استعدادها و نیازها برخوردار نیست.‏زیرساخت های فیزیکی شامل فرهنگسراها، تالارهای فرهنگی هنری، سالن های ‏نمایش و موسیقی، گالری های هنرهای تجسمی از نیازهای ضروری مازندران ‏است.

در میان حجم انبوهی از علاقه‌مندان به حوزه فرهنگی و هنری، شهرستان ‏های مازندران که سرشار از استعداد و نخبگی در حوزه فرهنگی و هنری است از ‏کمبود امکانات در این بخش رنج می برند.‏
امروز سرانه فرهنگی در مازندران از میانگین کشوری پایین تر است اما همین سرانه ‏اندک، جمعیتی بالغ بر چند هزار نفر را پوشش می دهد. سرگردانی فرهنگ دوستان ‏در کافه کتاب ها و گالری شاپ‌ها در زمان برگزاری نمایش‌های عکس و کتاب و ‏اجرای موسیقی و نمایش موجب شده است که نیاز به توسعه فیزیکی در حوزه ‏فرهنگ و هنر مازندران ضروری به نظر برسد.‏

اجرای موسیقی اصیل مازندران و موسیقی پر اقبال پاپ در تالارهای پذیرایی و یا ‏سالن های ورزشی، برازنده حوزه فرهنگ و هنر مازندران نیست.‏ فرهنگ و هنر مازندران نیازمند حمایت‌های ویژه در حوزه حمایت از نیروی انسانی ‏مستعد و سرشناس و توانمند است. سال هاست هنرمندان مازندرانی از وضعیت ‏معیشت و بیمه در مضیقه قرار دارند و توجه به روند فعالیت های فرهنگی و هنری و ‏مضایق نامبرده شده نشان می دهد فرهنگ و هنر مازندران در حوزه اقتصادی بیش ‏از همیشه نیازمند برنامه ریزی و بسترسازی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد است.‏

اقتصاد حوزه فرهنگی و هنری بیش از همیشه در مازندرانی که یکی از اضلاع مهم و ‏اثرگذار در بخش تولید آثار فاخر فرهنگی و هنری در کشور محسوب می شود، نیاز به ‏توجهات اثربخش دارد.‏

هنرمندان در حوزه های نمایش، عکس، مستند، فیلم و هنرهای تجسمی مازندران ‏نیاز به تدوین شناسنامه فعالیت هنری و نیز بهبود روند فعالیت های اقتصادی در این ‏حوزه دارند که به نظر می رسد با توجه به بسترهای فیزیکی توسعه ای، این امر می ‏تواند مورد توجه همه جانبه قرار گیرد.‏
مازندران در مدار تردد گردشگران و مسافران قرار دارد و از این منظر استانی خوش ‏اقبال است و این امر می تواند زمینه ساز بهره برداری اقتصادی از گردشگران باشد. ‏تبدیل مازندران به قطب اقتصادی فرهنگی و هنری با اکران موسیقی های بومی و ‏محلی، پاپ و نمایش و اکران فیلم ها و تئاتر های فاخر و به روز، ابعاد مختلف توسعه ‏اقتصادی حوزه فرهنگی هنری مازندران را میسر می‌کند.‏

امروز نبود سالن های فاخر با گنجایش متناسب با استقبال در حوزه موسیقی، فیلم، ‏تاتر بزرگترین رنج این حوزه است که در صورت برآورده شدن می تواند منجر به ‏اتفاقات متناسبی در استان باشد.‏
یک ضلع مهم توسعه استان مازندران در حوزه فرهنگی، بعد رسانه است. مازندران ‏به این اقبال می‌بالد که دارای بیشترین رشد صدور مجوزها در حوزه رسانه است اما ‏فعالان این حوزه به خوبی می دانند که این حوزه به ویژه شبکه های ‏مجازی در پلتفورم های مختلف، نیاز به ساماندهی را در این بخش نشان می دهد.‏

رسانه ها مهم ترین ضلع توسعه فرهنگی و هنری در مازندران، می باید نقش خود را ‏به عنوان یکی از مولفه های توسعه ای در استان ایفا کند و باز تولید و بازشناسایی ‏جایگاه رسانه های استان حداقل به تناسب تعداد مجوزهای صادر شده، نیاز ضروری ‏مازندران است. امروز آسیب‌های اجتماعی بُعد مهمی از کاستی ها در مازندران ‏است که راهکار آن از حوزه فرهنگی به ویژه رسانه های موثر و تاثیرگذار می گذرد که ‏کلید آن نیز در اختیار تولیدکنندگان آثار فرهنگی و هنری است.‏

رسانه ها در استان گردشگرپذیر مازندران و فرهنگ پرور استان می توانند از آسیب‍‌ ‏های این حوزه جلوگیری کرده و در ورود خرده فرهنگ ها، بسترساز توسعه فرهنگی ‏با رویکرد حفظ هویت بومی باشند و از محل این جریان بهم پیوسته، توسعه فرهنگی ‏و اقتصاد گردشگری مازندران با توجه به همه جوانب حاصل شود.‏

عدم توجه به هر یک از اضلاع بیان شده موجب کوچ هنرمندان موثر و دارای ظرفیت ‏مازندران به مرکز و پایتخت کشور شده است. خالی شدن مازندران از ظرفیت های ‏انسانی فرهنگی و هنری زنگ هشداری است که ریشه در عدم توجه به حوزه منابع ‏نیروی انسانی حوزه فرهنگی در استان دارد. ‏

بررسی و آسیب شناسی کوچ هنرمندان مازندرانی به پایتخت از مهم ترین ‏رویکردهایی است که می باید در حوزه فرهنگی و هنری می باید مورد توجه قرار ‏گیرد. تدوین طرح آمایش فرهنگی و هنری مازندران در کنار وجود چندین شهر خلاق ‏در حوزه فرهنگی و هنری در استان، بازتولید و فرصت دوباره احیای حوزه فرهنگی و ‏هنری است.‏