وضعیت قرمز سلامت آب آشامیدنی در روستاهای خودگردان مازندران

سماجت ساکنان بعضی از روستاهای مازندران در اداره منابع و شبکه آب آشامیدنی روستاهایشان سبب شده است تا خطر آلودگی آب نوشیدنی آنان افزایش یافته و در بیش از یکصد روستا ‘ وضعیت قرمز ‘ اعلام شود. مازندران حدود 2 هزار و 500 روستای بالای 20 خانوار دارد که شبکه آب آشامیدنی حدود نیمی از […]

سماجت ساکنان بعضی از روستاهای مازندران در اداره منابع و شبکه آب آشامیدنی روستاهایشان سبب شده است تا خطر آلودگی آب نوشیدنی آنان افزایش یافته و در بیش از یکصد روستا ‘ وضعیت قرمز ‘ اعلام شود.

مازندران حدود 2 هزار و 500 روستای بالای 20 خانوار دارد که شبکه آب آشامیدنی حدود نیمی از آنها زیر پوشش شرکت آب و فاضلاب روستائی به عنوان تنها متولی صاحب صلاحیت در این بخش نیست .

آب بسیاری از این روستاها از چشمه هائی تامین می شود که با خودیاری اهالی برای سرجمع کردن آب آنها ، منبع ذخیره درست شده و با اهالی با هزینه خودشان نیز لوله کشی تا درون منزلشان را انجام داده اند و به همین دلیل حاضر نیستند امور آب روستایشان را به شرکت آب و فاضلاب روستائی بسپارند.

اگر چه تا زمانی که شبکه ها و منابع ذخیره آب در این روستاها نوساز بودند ، با رعایت نظارت های حداقلی از سوی شبکه بهداشت مشکل چندانی برای سلامت اهالی بروز نمی کرد ، ولی با گذشت زمان و فرسوده شدن شبکه و منبع ، اکنون تهدید بروز و طغیان انواع بیماری ها به صورت جدی بیخ گوش روستائیان است .

دانشگاه علوم پزشکی مازندران نیز در پی بررسی هائی که بتازگی انجام داده ، به این نتیجه رسیده است که وضعیت آب آشامیدنی در 108 روستای استان که زیر پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی قرار ندارند برای سلامتی ساکنان آنها خطرآفرین شده و احتمال طغیان بیماری در این روستاها وجود دارد.

معاون فنی معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی مازندران در این باره به خبرنگار ایرنا گفت : متاسفانه از این که شبکه آب آشامیدنی تعدادی از روستاهای استان زیر پوشش آب و فاضلاب روستائی قرار ندارد ، مشکل ساز شده است و در حال حاضر وضعیت در 108 روستای مازندران در مرز خطر وقوع بیماری ها قرار دارد .

نادر آهنگر افزود : مدیریت و تامین آب آشامیدنی این روستاها به صورت شورائی است و نکات لازم بهداشتی هم رعایت نمی شود و این موضوع را همواره به مسئولان آب و فاضلاب روستایی گوشزد کردیم .

وی ادامه داد : اگر چه آبفار و دانشگاه علوم پزشکی به صورت مستمر و مداوم وضعیت آب آشامیدنی این روستاها را از نظر کیفی و بهداشتی کنترل می کنند ، اما این روش کنترل برای پایداری سلامت آب کافی نیست .

آهنگر گفت : شبکه توزیع آب در این روستاها فرسوده شده است و منبع ذخیره آب هم محصور نیست ، در نتیجه احتمال ورود آلاینده های میکروبی همچون مدفوع حیوانات و پرندگان در آن وجود دارد .

** سابقه طغیان بیماری ناشی از آب ناسالم در روستاهای مازندران

وی از اسهال و بیماری های گوارشی به عنوان ساده ترین بیماری هایی نام برد که با آشامیدن آب ناسالم به صورت طغیانی در روستاها بروز می کند و تاکید کرد : هر سال 2 تا سه مورد طغیان بیماری ناشی از مصرف آب ناسالم را در روستاهای مازندران شاهد هستیم .

آهنگر افزود : سال گذشته در یک مورد طغیان بیماری ناشی از آب آشامیدنی ناسلام اهالی سه روستای استان را درگیر کرده بود و ما هم تمامی هشدارهای لازم در خصوص خطرات بهداشتی و سلامتی ناشی از مصرف آب آشامیدنی را به آبفار استان اعلام و درخواست کردیم هر چه زودتر همه روستاها را زیر پوشش ببرند.

** کسب درآمد مهم تر از سلامت

مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب روستایی مازندران هم به خبرنگار ایرنا گفت : از 2 هزار و 433 روستای با جمعیت بالای 20 خانوار استان در حال حاضر یکهزار و 591 روستا زیر پوشش این شرکت قرار دارند .

مجید عبداللهی افزود : بقیه روستاها عمدتا به صورت شورایی و هیات امنایی اداره می شوند و تعداد کمی هم زیر نظر شرکت آب و فاضلاب شهری قرار دارند . به گزارش ایرنا،وی گفت : در روستاهائی که زیر پوشش شرکت قرار ندارند باز هم شرکت کلر در اختیار متولیان آن این روستاها قرار داده و نحوه کلرزنی را هم به آنان آموزش می دهد.

مدیر عامل شرکت آبفار مازندران افزود : تاکنون برای زیر پوشش بردن امور آب این روستاها با بخشداری ها و فرمانداری ها مکاتبات زیادی انجام داده ایم ولی نتیجه ای نگرفته ایم .وی افزود : اصولا متولیان آب در این روستاها به خاطر درآمدی که از این راه کسب و در دیگر امور عمرانی روستا هزینه می کنند ، حاضر نیستند دست از این درآمد بکشند و امور آب را در اختیار شرکت آبفار قرار بدهند.بر اساس آمارهای رسمی ، آب و فاضلاب روستایی مازندران 421 هزار مشترک دارد و تامین آب 80 درصد از این تعداد بر عهده شرکت آبفار است .