قصه پر غصه مهاجرت روستاییان

گزارش- مریم نظری : قصه پرغصه راه ارتباطی و دسترسی روستاها از جمله مشكلاتی است كه در طول سال‌های مختلف از شرق تا غرب مازندران و در كل كشور فرياد شده است و با وجود تلاش برای رفع بسياری از مشكلات، همچنان بخشی از مشكلات باقی است.هرچند که در سال‌های اخیر با واگذاری آسفالت و […]

1

گزارش- مریم نظری : قصه پرغصه راه ارتباطی و دسترسی روستاها از جمله مشكلاتی است كه در طول سال‌های مختلف از شرق تا غرب مازندران و در كل كشور فرياد شده است و با وجود تلاش برای رفع بسياری از مشكلات، همچنان بخشی از مشكلات باقی است.هرچند که در سال‌های اخیر با واگذاری آسفالت و بهسازی راهها به بسیج سازندگی بسیاری از راه‌های دسترسی در روستاها آسفالت و بهسازی شده است اما همچنان برخی از مشکلات گریبان‌گیر مردم و توسعه روستایی است. 7 کیلومتر از راه روستای لترگاز علیای نکا هم گرفتار همان قصه پرغصه همیشگی راه ارتباطی و جاده دسترسی شده است و اکنون که به پاییز رسیده‌ایم و بارندگی و بارش برف و باران برای مردم مشکل‌ساز می‌شود، برطرف کردن این نیاز و تلاش برای ادامه روند بهسازی و آسفالت 7 کیلومتر از این راه دسترسی، بیش از پیش احساس می‌شود.و اینجا روستای لترگاز علیا دهها کیلومتر دور از شهر و امکانات شهری، مردم فریاد از راه و آب مناسب دارند که گریبان‌گیر آنان شده است و همین امر موجب شده است که برخی رفتن را بر ماندن و قرار در روستا ترجیح دهند.حدود 80 کیلومتر شهر نکا را که میگذرانی، بعد از گذشتن از جاده‌های پر پیچ و خم، جنگل‌های انبوه و چشمه سارهایی که گاها” در بخش‌هایی از زمین جریان دارند؛ به روستایی می‌رسی با  حدود 20خانوار ثابت و مسیر دسترسی شن‌ریزی شده و عمدتا” خاکی. وارد روستا که می‌شوی از جوانان خبری نیست؛ تعداد محدودی زن و مرد در روستا زندگی می‌کند و آن‌هایی هم که تصمیم به ماندن در روستا گرفتند، عمدتا” مسن بوده و به‌دلیل تعلق عاطفی به محل زندگی و یا به دلیل پایبندی به اشتغالی که در روستا برای خود ایجاد کرده‌اند؛ از کوچ کردن منصرف شده‌اند.در مورد چگونگی زمان تشکیل این روستا که از مردمان پاک و صمیمی روستا می‌پرسی، می‌گویند: این روستا از زمان‌های خیلی دور شکل گرفته و از زمان آیت‌الله ملامحمد اشرفی عالم ربانی و مجتهد شهیر مازندران که در سال 1220هجری قمری به دنیا و در سال 1315 قمری به دیار باقی شتافتند؛ بوده است و بعد از رانش، دو خانوار ماندند و در واقع روستای قدیمی در سال 58 محله خراب شد و لترگاز جدید بنا نهاده شد و 10خانوار فعلا ساکن هستند و مهمترین مشکل ما آب و راهی است که نداریم.در گذشته از آب فراوان برخوردار بودیم و آب روستا از سنگ چشمه که در گذشته آب فراوان داشت؛ تأمین می‌شد و اکنون به مرور خشک شد و با کمبود آب روبرو هستیم.

*لزوم بهداشتی کردن آب شرب و آسفالت و بهسازی جاده

عبدالحسین حسین‌زاده نماینده شورای لترگازعلیا با بیان این مطالب می‌گوید:  از نکات پر افتخار هر ملتی وجود بزرگان و نام‌آورانی است که در تاریخ آن ملت پرورش یافته، و با تلاش و از خود گذشتگی سبب اعتلا و پر آوازه شدن هر چه بیشتر نام مردم خود گردیده اند.حسین‌زاده در مورد مشکلات این روستا گفت: به دلیل واقع شدن روستا در سراشیبی، و اینکه آب منازل به بیرون از خانه‌ها هدایت می‌شود؛ هر نوع آب و آلودگی ناشی از آن به سفره‌های زیرزمینی رسوخ کرده و با توجه به اینکه از آب چشمه استفاده می‌کنیم؛ به ناچار آب مناطق پایین دست به دلیل آلودگی آب از مسیر بالا و نفوذ آلودگی‌ها به آب، آلوده می‌شود که درخواست لوله‌کشی به آب و فاضلاب ارائه شد و برای بهداشتی کردن آب شرب؛ درخواست مجوز احداث چشمه جدید دادیم و اکنون لوله و مخزن توسط آب و فاضلاب روستایی به روستا ارائه شده است اما در داخل بافت نیازمند لوله هستیم؛ مجوز چشمه داریم و باید بازسازی شود.

* با کوچکترین بارندگی روزها و هفته‌ها در روستا حبس هستیم

حوریه البرزی یکی از اهالی روستای لترگاز علیا هم گفت: آب بهداشتی نیست؛ لوله کشی سنتی و قدیمی است که به خاطر شیب روستا آب فاضلاب انسانی و خانگی از بالا به داخل اراضی کشاورزی و منازل مسکونی و خیابان سرازیر و جاری است و جاده و چشمه پایین دست هم آلوده می شود و نفوذ می‌کند.وی افزود: برای استفاده از آب سالم نیازمند لوله‌گذاری در داخل روستا هستیم که با توجه به اینکه در مناطق محروم قرار داریم و عمدتا” هم از وضعیت مالی پایین برخوردار هستند؛ انتظار است که لوله توسط آب و فاضلاب ارائه و لوله‌گذاری‌ها انجام شود.البرزی اظهار کرد: جوانان برای ماندگاری در روستا تلاش دارند و دامداری پدران‌شان را ادامه می‌دهند؛ اما از امکانات خبری نیست و با کوچکترین بارندگی روزها و هفته‌ها در روستا حبس هستیم و راهی برای تردد نداریم.

* تأمین آب‌ و راهسازی در دست انجام است

بخشدار هزارجریب نکا هم با اعلام اینکه برای زنده ماندن روستا، مهم‌ترین اصل و اولویت؛ اهالی روستاها هستند؛ افزود: همه تلاش ما برای ماندن و ماندگاری جمعیت روستایی در روستاها است و باید همکاری و همیاری باشد و شرط بر حضور افراد در روستا است.محمد محمدیان اظهار کرد: برای اشتغال‌زایی با توجه به اینکه در زمستان هزار گوسفند دارند؛ می‌توان تسهیلات مناسب پرداخت و اشتغال ایجاد کرد که امیدواریم  شرکت تعاونی تشکیل و در قالب تعاونی از تسهیلات ارزان قیمت استفاده شود و جدای از تعاونی می‌توان اشتعال خرد و خانگی ایجاد و در قالب دامداری سنتی می‌توان برای توسعه اشتغال تلاش کرد.

وی در مورد آب روستایی لترگاز علیا افزود: از محل آب روستایی تلاش داریم تا مشکل آب حل شود؛ خشکسالی همه‌گیر شده است اما آب‌رسانی به روستاها با قوت در قالب مجتمع‌های آب‌رسانی در حال انجام است و در مورد لترگاز علیا هم هماهنگی‌ها انجام شده و با توجه به اینکه بخشی از لوله واگذار شده و مخزن ارائه شده است؛ مابقی کار براساس برنامه در دست اقدام است.بخشدار هزارجریب نکا همچنین در مورد فراهم کردن شرایط برای بهسازی راه جاده گفت: در این بخش راه بازگشایی شده و توسط بسیج سازندگی بخشی از مسیر حدود 7 کیلومتری؛ شن‌ریزی شده است که تا بخش زیادی از مشکلات کاسته می‌شود اما برای آسفالت فعلا برنامه‌ای نداریم؛ تا در سال‌های آینده اعتبار مناسبی دیده شود و مشکلات بخش راه هزارجریب برطرف شود.همچنان که بارها و بارها اعلام شده است، فقر اساسی مناطق کوهستانی، فقدان راه مناسب و دسترسی آسان است که نبود زیرساخت‌های مناسب موجب شده است؛ روستاییان کوچ اجباری را بر ماندن و تحمل مشکلات ترجیح دهند.