زیر سایه خورشید

گزارش-حلیمه خادمی : سوادکوه نمک گیر امام رضا شده است. این اولین جمله ای است که توانستم در توصیف انتظار مردم سوادکوه برای استقبال از پرچم سبز حرم رضوی   بنویسم ،پنج شنبه و جمعه مردمان سوادکوه میزبان خادمان و پرچم حرم امام رئوف بوده اند.

هر ساله کاروان های زیر سایه خورشید در سطح کشور حضور دارند و سفر به مناطق محروم و زیارت افراد از راه دوربه تبیین کرامات امام رضا علیه السلام می پردازد.

کاروان  در زیر سایه خورشید صبح پنج شنبه مهمان مردمان سخت کوش سوادکوه بود ومن سعادت همراهی کردن این کاروان را از صبح نداشتم از نیمه راه به کاروان ملحق شدم. قبل رسیدن کاروان به روستای فلورد خود را به این روستا رساندم جمعیت در ورودی روستا چشم به انتظار نشسته اند و بیقراری را می توان از لابه لای چشمانشان بیرون  کشید. داغی آفتاب تابستان گویی تاثیری در انتظار این مردم ندارد، با دیدن پرچم و خادمین دلهای منتظر روانه حرم امام مهربانی شد.

صدای قدم های کاروان از دور به گوش می رسد خادمین پرچم به دست به مردم نزدیک می شوند،یا امام رضا چه کرده ای با این مردم که اینگونه دلتنگ تو شده اند،اسپند روی آتش بیقراری دل مادران را با سوختن و دود شدن زمزمه می کند،اینجا دست ها بر روی سینه می رود ،چشم ها می جوشد و گویی امام غریب تمام غربا را در آغوش کشیده است.

مهدی رضایی  مسئول،دبیرخانه  یازدهمین جشنواره بین المللی زیر سایه خورشید شهرستان سوادکوه  عیادت بیماران بیمارستان شهدا زیراب،آسایشگاه توانبخشی بچه های آسمانی بهزیستی زیراب حضور، در جمع مردم  روستای ل-له بند،روستای مومج خیل، جمع کارگران شرکت البرز مرکزی،روستای فلورد،روستای دهمیان ، رجه  وعطر افشانی مزار شهدا  را از جمله برنامه های این کاروان  در روز پنج شنبه عنوان کرد.

رضایی ادامه داد: شهرستان سوادکوه 4 سال است در  دهه کرامت با حضور خدام رضوی بوی رضوی می گیرد،نگاه ما حضور کاروان در روستاهای  کم برخوردار و محروم است. وی افزود : بسیاری از مردم توانایی مالی برای اعزام به بارگاه ملکوتی  ندارند که  در حرم آن امام رئوف دلتنگی های خود را بیان کنند به همین دلیل خادمین حرم رضوی به همراه پرچم متبرک به حرم فضای روستا را عطر و بوی رضوی می بخشند و پیام آوران آن امام رئوف هستند.

رضایی استقبال مردم را بی نظیر دانست و گفت:مردم با بیقراری لحظه ورود کاروان زیر سایه خورشید را انتظار می کشیدند و خود امام رئوف گویی مسیر حرکت را مشخص کرده است در روز جمعه نیز کاروان مهمان سوادکوه خواهد بود.

همراه با کاروان به روستای دهمیان می روم جمعیت موج می زند، مادران  با اشتیاقی وصف نشدنی با اشک بر پرچم بوسه می زنندو دلتنگی ها را نجوا گونه بیان می کنند،گوسفند جلوی پای خادمین و پرچم قربانی می کنند.

ایستگاه صلواتی که مردم خود جوش برای پذیرایی زائران پرچم به راه انداخته اند، دسته گلی که تقدیم خادمین می شودو قدم زدن پشت سر عاشقان امام رضا برای این مردم چقدر شیرین است. به مادری که اشک در گوشه ی چشمانش پنهان شده وبا امام رضا درد دل می کند نزدیک می شوم وارد دنیایش می شوم از حس و حالش می پرسم با بغض می گوید:ما عاشق امام رضا هستیم به بسته نمک اهدایی خادمین در دستش اشاره می کند که نمک گیر آقا شده ام ،شوری این نمک برایم چون عسل شیرین است.

خادمین به همراه پرچم وارد امام زاده شاهبالو دهمیان می شوند مردم پرچم را همراهی می کنند کنار خادمین قرار می گیرم با آنها گفتگو کوتاهی انجام می دهم محسن صدوقی 10 سال است که سعادت خدمتگزاری حرم امام رئوف را دارد با چشمانی اشک آلود بیان کرد از دیروز که وارد شهرستان شده ایم استقبال مردم وصف نشدنی است.

خادمی دیگر 11 سال خادم حرم امام مهربانی است با صدای لرزان که گویی شوقی دریا گونه در دلش تلاطم دارد حضور مردم را در استقبال سفیران حرم را بی نظیر دانست.خدام حرم رضوی پیام آوران امام رئوف؛ دهمیان را به مقصد روستای رجه ترک کردند ،در مسیر پرپیچ  خم روستای رجه قرار گرفتیم از دور کنار جاده خانمی که به دیوار تکیه کرده و منتظر است را می بینم با گوشه ی چارقدش نم اشک هایش را پاک می کند با او هم کلام می شوم نفس زنان می گوید :چند روز است که منتظر چنین لحظه ای هستم،لبخندی مهمان گونه های اشک آلودش می شود ادامه می دهد: متولد سال  1339 هستم و فقط یکبار به زیارت حرم امام رضا (ع) در مشهد رفته ام اما امروز در روستای رجه سعادت زیارت پرچم و دیدار خادمین امام رضا (ع) روحیه ای دیگر به من داد در اینجا کلامش با هق هق همراه می شود و وارد دنیای دیگری می شود.

قلم عاجز است و نمی تواند تمام صحنه های وصال یعقوبیان به یوسفشان را بیان کند، نوشتن از بیقراری دنیا میرزائیان  دختر دوازده ساله که در سفر خانواده به مشهد جا مانده سخت و دشوار است،دنیا شاخه گل رز را تقدیم خدام می کند و همراه بوسه هایش به پرچم می گوید یا امام رضا دلتنگت شده ام، دعوت از تو اجابت از من .

پیرمرد با قد خمیده و پاهای لرزان از جمعیت عقب نمی ماند اشک هایش یکی یکی روی هم می غلطتد و همراهی با پرچم دلش را گرم می کند، مردمی که  شوق زیارت امام رضا(ع) برایشان طاقتی باقی نگذاشته است برای استقبال از خادمان حرم مطهر رضوی سنگ تمام گذاشته‌اند.

منتظران دیدار خدام حرم رضوی متوجه گذر زمان نیستند و فارغ از کار روستا با عاشقانه‌هایی  از وصال، با شتاب خود را به پرچم می‌رسانند و ضربه زدن بر سینه ها با گفتن یا امام غریب یا اما رضا تمام تار و پود وجودم را می لرزانند و اشک در پشت چشمانم خمیه می زند.کاروان نماز مغرب را در حسینیه روستای رجه اقامه خواهند کرد،من از کاروان جدا می شوم و ذهنم پر است از ضجه های مادران،اشک های الماس گونه ی کودکان، چه خالصانه و بی ریا  دلتنگی را نجوا می کردند و سنگینی مشکلات زندگی را در کوچه های خاکی منطقه خانقاپی سوادکوه با پنجره فولاد گره زدند.