رویارویی با پرتغال؛ با کی‌روش و رونالدو جذاب‌تر از همیشه

پرتغال در مسابقات جام جهانی 2018 روسیه در حالی با ایران هم‌گروه شده که نسبت به رویارویی در جام جهانی 2006 آلمان، با کی‌روش و رونالدو طعمی متفاوت به این جدال بخشیده است. با انجام قرعه کشی جام جهانی 2018 روسیه،  پرتغال در گروه B مسابقات با تیم های ایران، اسپانیا و مراکش هم‌گروه شد. […]

پرتغال در مسابقات جام جهانی 2018 روسیه در حالی با ایران هم‌گروه شده که نسبت به رویارویی در جام جهانی 2006 آلمان، با کی‌روش و رونالدو طعمی متفاوت به این جدال بخشیده است.

با انجام قرعه کشی جام جهانی 2018 روسیه،  پرتغال در گروه B مسابقات با تیم های ایران، اسپانیا و مراکش هم‌گروه شد. این تیم که در یورو 2016 فرانسه توانست با غلبه بر میزبان قهرمان شود یکی از سخت ترین دیدارهای ایران به حساب می‌آید.

در گزارش نحوه صعود این تیم به جام جهانی را بررسی می‌کنیم.

پرتغال تیمی بوده که بیش از هر کسی به کریستیانو رونالدو وابسته است. به نوعی صعودش به جام جهانی را مدیون این بازیکن بوده و تقریبا نیمی از گل‌هایش ستاره رئال مادرید به ثمر رسانده است. در مرحله مقدماتی جام جهانی در اروپا، پرتغال در گروهی تقریبا ساده با تیم‌های آندورا، جزایر فارو، لیتوانی و سوئیس قرار گرفت و توانست با 27 امتیاز و 9 برد و یک شکست پا به جام جهانی بگذارد.تنها شکست این تیم به اولین مسابقه آنها در این رقابت و مقابل سوئیس بازمی‌گردد که پرتغال در نبود رونالدو با حساب 2 بر صفر از رقیب و در بازل شکست خورد. با بازگشت رونالدو، این تیم دیگر طعم شکست را در مسابقه رسمی نچشیده است.

پرتغال در مرحله مقدماتی جام جهانی 32 گل به ثمر رساند و تنها 4 گل دریافت کرد. از این 32 گل، 15 گل را رونالدو به ثمر رسانده و 9 گل را آندره سیلوا، مهاجم کنونی میلان ایتالیا وارد دروازه حریفان کرده است.

به نوعی می‌توان این 2 بازیکن در خط حمله را جدی‌ترین مهره‌های سانتوس دانست. البته نباید از هافبک‌ خوش تکنیکی چون برناردو سیلوا، بازیکن سابق موناکو و کنونی من‌سیتی گذشت. ژائو ماریو (اینترمیلان)، ژائو موتینیو (موناکو) و ویلیام کاروالیو (اسپورتینگ لیسبون) نیز از ستاره‌های دیگر قهرمان اروپا هستند.

در خط دفاعی نیز پرتغال همچنان از وجود مدافع محکم و با تجربه‌ای چون پپه و برونو آلوس برخوردار است. این مدافع سابق رئال هم اکنون در تیم بشیکتاشی بازی می‌کند که در لیگ ترکیه و مهمتر از آن در لیگ قهرمانان اروپا بسیار خوش درخشیده است.

ژوزه فونته که در تیم وستهام یونایتد و لیگ جزیره توپ می‌زند از مدافعان خوب پرتغال شمرده می‌شود.در سمت چپ نیز از بازیکنانی چون کوئنتارو (رئال مادرید – اسپورتینگ) ، کانسلو (والنسیا – اینترمیلان) و الیسو (بنفیکا) برخوردار است و در سمت راست سدریک، مدافع خوب ساوتهمپتون و نلسون سمدو، مدافع کنونی بارسلونا بازی می‌کند.

در دروازه نیز روی پاتریشیو بسیار گلر خوبی بوده و در تیم اسپورتینگ و تیم ملی پرتغال خوش درخشیده است. وی در یورو یکی از ستاره‌های پرتغال بود و به بهترین دروازه‌بان آن رقابت لقب گرفت.

پرتغال در جام‌های جهانی 1966، 1986، 2002، 2006، 2010 و 2014 شرکت کرده که بهترین عنوانش به مقام سومی در جام جهانی 1966 انگلیس بازمی‌گردد. آنها با هدایت اسکولاری در جام جهانی 2006 آلمان نیز به مقام چهارم دست پیدا کردند.

نام دیگر پرتغال سلسائو بوده و در رنکینگ جهانی مقام سوم را در اختیار دارد.

کارلوس کی‌روش در جام جهانی 2010 هدایت پرتغال را برعهده گرفته بود و با شکست از اسپانیا در مرحله یک هشتم نهایی به خانه بازگشت. مربی کنونی ایران شناخت بسیار خوبی از فوتبال کشورش داشته که می‌توان از این نکته به عنوان یک نقطه مثبت اشاره کرد.

در جام جهانی 2006 نیز ایران با پرتغال هم‌گروه شده بود و با گل‌های دکو و کریستیانو رونالدو از این تیم شکست خورد. گرچه شاید عده‌ای معتقد باشند که پرتغال آن زمان با ستاره‌هایی چون فیگو،‌ پائولتا، مانیش، دکو، کاروالیو و دیگر ستاره‌ها بسیار تیم قوی‌تر بود ولی به هیچ وجه نمی‌توان از ساختار تیم کنونی سانتوس گذشت. تیمی که ستاره‌های آن زمان را نداشته ولی بسیار منظم و با برنامه بازی می‌کند.

باید دید این تیم در مواجه با ایران، اسپانیا و مراکش چه عملکردی از خود نشان می‌دهد. پرتغال یکی از بهترین تیم‌های جهان بوده و مسلما حریف بسیار قدرتمندی برای یوزهای ایرانی خواهد بود. آیا کی‌روش می‌تواند مقابل تیم کشورش به نتیجه خوبی دست یابد!؟